31 Ἰανουαρίου 1828: Θάνατος τοῦ Ὑψηλάντη

Στρατιωτικός, λόγιος καὶ ἀρχηγὸς τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας. Γεννήθηκε τὴν 1η Δεκεμβρίου τοῦ 1792 στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἦταν πρωτότοκος γιὸς τοῦ Κωνσταντίνου Ὑψηλάντη. Ἀνατράφηκε σὲ περιβάλλον ποὺ διαπνεόταν ἀπὸ ἔντονο πατριωτισμὸ κι ἔλαβε ἐκλεκτὴ μόρφωση. Στὴν Πετρούπολη, ὅπου ἀκολούθησε τὸν πατέρα του, φοίτησε στὴ Σχολὴ τοῦ Σώματος τῶν Βασιλικῶν Ἀκολούθων καὶ στὴ συνέχεια ὑπηρέτησε στὰ σώματα τῆς αὐτοκρατορικῆς φρουρᾶς. Διακρίθηκε στοὺς πολέμους κατὰ τοῦ Ναπολέοντα, ἐνῶ στὴ μάχη τῆς Δρέσδης, στὶς 27 Αὐγούστου 1813, ἔχασε τὸ δεξί του χέρι.

Τὸν Μάρτιο τοῦ 1820 ὁ Ἐμμανουὴλ Ξάνθος του πρόσφερε τὴν ἀρχηγία τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας. Τὴν ἀποδέχθηκε στὶς 12 Ἀπριλίου, ἀφοῦ πρῶτα ἔγιναν δεκτοὶ οἱ ὄροι ποὺ ἔθεσε, καὶ ἀμέσως ἄρχισε τὴν ὀργάνωση τοῦ σχεδίου γιὰ τὴν ἔναρξη τῆς Ἐπανάστασης ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο.

Ὅμως, μὲ τὴν ἐνθάρρυνση τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια πείσθηκε ὅτι ἔπρεπε νὰ ἐπισπεύσει τὴν προπαρασκευή της καὶ τὸν Ἰούνιο τοῦ 1820 ἐγκαταστάθηκε στὴ Ὀδησσό. Πέρασε τὸν ποταμὸ Προῦθο στὶς 22 Φεβρουαρίου 1821 καὶ δύο μέρες ἀργότερα ὕψωσε τελικὰ τὴ σημαία τῆς Ἐπανάστασης στὶς παραδουνάβιες ἡγεμονίες καὶ συγκεκριμένα στὸ Ἰάσιο τῆς Μολδοβλαχίας, ὅπου ἀπαγορευόταν ἡ παραμονὴ τοῦ τουρκικοῦ στρατοῦ.

Μὲ ἐπιστολή του στὸν αὐτοκράτορα Ἀλέξανδρο ὑπέβαλε τὴν παραίτησή του ἀπὸ τὸ ρωσικὸ στρατὸ καὶ ἀναγγέλλοντας τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ζήτησε τὴν....


 ἀρωγή του. Ἀμέσως μετὰ ἐπιδόθηκε στὴ δημιουργία στρατοῦ καὶ συγκρότησε τὸν Ἱερὸ Λόχο.

Στὶς 7 Ἰουνίου 1821 ὁ στρατὸς τοῦ Ὑψηλάντη καταστράφηκε στὴ μάχη τοῦ Δραγατσανίου καὶ ὑποχώρησε πρὸς τὰ αὐστριακὰ σύνορα. Παραδόθηκε στοὺς Αὐστριακούς, φυλακίστηκε καὶ ἀπελευθερώθηκε στὶς 24 Νοεμβρίου 1827. Ἡ κλονισμένη ὑγεία του δὲν τοῦ ἐπέτρεψε νὰ βοηθήσει τὸ ἐπαναστατημένο ἔθνος. Πέθανε στὴ Βιέννη δύο μῆνες μετὰ τὴν ἀποφυλάκισή του, στὶς 31 Ἰανουαρίου τοῦ 1828.
sansimera.gr