Τουρκία : «Οι τρομοκράτες του PKK, είχαν στα σπίτια εικόνες της Παναγίας»


«Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το
άλλο τρίτο θα βαπτισθεί και μονάχα το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά» έλεγε ο Πατρο-Κοσμάς. Είτε κάποιος πιστεύει κατά γράμμα είτε όχι γεγονός είναι ότι ο Κρυπτοχριστιανισμός στην Τουρκία σύμφωνα με ενδείξεις αυξάνει επικίνδυνα για το Τουρκικό κράτος. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το μεγαλύτερο best seller στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια είναι η Αγία Γραφή. Οι πωλησεις της Αγιας Γραφης στα ΤΟΥΡΚΙΚΑ αγγιξαν τα 8.000.000 (!!!) περυσι. Μήπως θα έπρεπε να ασκούμε τη διπλωματία της πίστεως πιο μεθοδικά; Οι Τούρκοι άλλωστε το κάνουν απροκάλυπτα όπου τους παίρνει.
 Ας δούμε όμως τι λέει τουρκικό δημοσίευμα για πρόσφατες συλλήψεις Κουρδων συνεργαζομένων με το ΡΚΚ
 «Κοιτάξτε τι βρήκαν στα σπίτια των τρομοκρατών , στην πόλη Άγκρι» (της ανατολικής Τουρκίας), γράφει το τουρκικό κείμενο.

Σε επιχείρηση της τουρκικής αστυνομίας κατά υπόπτων  οικιών που συνεργάζονται με την τρομοκρατική οργάνωση  του Εργατικού Κουρδικού Κόμματος, συνελήφθησαν 10 ύποπτοι και κατασχέθηκαν από τα σπίτια τους εικόνες της Παρθένου Μαρίας και  του Ζωροαστρισμού.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της  τουρκικής αστυνομίας, μετά την επίθεση της 12ης Φεβρουαρίου σε Τράπεζα της  Άγκρι - Ağrı,  όπου   συνελήφθησαν τα τέσσερα άτομα τα οποία είχαν πετάξει βόμβες μολότοφ,  σε έρευνα που έγινε στα σπίτια τους, εντοπίστηκαν τα ευρήματα αυτά, τα οποία πιστοποιούν ότι είναι οπαδοί του Χριστιανισμού και του Ζωροαστρισμού.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

«Όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε.»


Του Προέδρου

της Δημοκρατικής Αναγέννησης
Στέλιου Παπαθεμελή


      
Την συμφωνία εξανδραποδισμού μας με την τρόικα, την είχαν αποδεχθεί εκ των προτέρων οι Τρεις. Ο πρώτος μας οδήγησε. Ο δεύτερος έδειξε τον δρόμο στον πρώτο, όπως κομπάζει. Ο τρίτος ακολούθησε εκών-άκων, αλλά πιστά.
          Οι συζητήσεις παρατάθηκαν. Οι συναντήσεις επαναλήφθηκαν και πάλιν και πολλάκις, μεταξύ τους και με τους Τροϊκανούς. Όπως απεδείχθη από το «τελευταίο εκβάν» την φοβερή συμφωνία, οι εντολοδόχοι του ελληνικού λαού δεν ενοχλούνταν από το μισάνθρωπο περιεχόμενό της, εστιάσθηκαν στην πολιτική και επικοινωνιακή της διαχείριση. Το μείζον, αν μη το μοναδικό τους πρόβλημα, ήταν πώς θα την σερβίρουν στον κόσμο.
          Οι σύγχρονοι Σάυλοκ Τροϊκανοί, δεν υστερούν από τον ομώνυμο αντιπαθέστατο σαιξπηρικό ήρωα.
Εκείνος λέει στο θύμα του:
«…μια λίτρα απ’ την ωραία σου
τη σάρκα, εγώ να κόψω να την πάρω απ’ όποιο
μέρος μ’ αρέσει απ’ το κορμί σου»
( Έμπορος της Βενετίας)
 Βιώνοντας ως έθνος την μεγάλη τραγωδία στην οποία μας έσπρωξαν, πρέπει να τελειώσουμε όπως θέλει ο Αριστοτέλης: «δι’ ελέου και φόβου την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν».
Στη σαιξπηρική κωμωδία, ο αρχιτοκογλύφος, αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη, λέει στους δικαστές του αυτό που οι ηγέτες μας όφειλαν να αντιτάξουν στην βαρβαρότητα των δανειστών μας:
«…μου παίρνετε τη ζωή μου, όταν παίρνετε τα μέσα που με ζουν»
Τα Μνημόνια έχουν εξουθενώσει τους εργαζομένους –όσους δεν τους κατέστησαν ανέργους- συνέθλιψαν την άλλοτε ευημερούσα μεσαία τάξη και τανέα μέτρα, τους αφαιρούν πλέον τα μέσα της ζωής.
Στο υπαρξιακό ερώτημα αν η νέα συμφωνία, μπορεί να ανατάξει την οικονομία, να καταστήσει βιώσιμο το χρέος, να ωθήσει σε επανεκκίνηση την ανάπτυξη, η απάντηση είναι δυστυχώς όχι. Χίλιες φορές όχι!
           Οδηγούμαστε σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Παραδιδόμαστε έρμαια στους δανειστές. Χάνουμε το σπίτι και το βιός μας.
Από τα πολυχρονεμένα 130 δις € δεν θα δούμε ούτε δεκάρα. Τα πάνε όλα σε ένα Ειδικό δεσμευμένο Λογαριασμό για την αποπληρωμή των δυσβάστακτων τόκων. Οι ετήσιοι τόκοι είναι άνω των 16 δις €  και με τα νέα δάνεια θα εκτιναχθούν σε απίστευτα ύψη.
Μερκοζί και λοιπό συναπάντημα δεν κατάφεραν ως τώρα να«στεγανοποιήσουν» την ελληνική περίπτωση. Και τρέμουν το ντόμινο μιαςελληνικής αποχώρησης από το ευρώ. Ψάχνονται ατελέσφορα για τρόπους δραστικού περιορισμού των συνεπειών της εξόδου μας. Μόλις τα καταφέρουν θα μας αποπέμψουν. Θα περιμένουμε μοιρολατρικά την ποινή;
Εάν η άρχουσα τάξη μας, διέθετε ευφυΐα και ενστικτώδη πολιτικό ρεαλισμό θα άδραχνε ως μάνα εξ ουρανού αυτή την αχίλλεια πτέρνα τωνευρωβασανιστών μας και θα τους πειθανάγκαζε σε αλλαγή κατά 180° τωνπολιτικών και συμπεριφορών τους.
Μια ελληνική απειλή άμεσης εξόδου, εξ αρχής πυρηνικό όπλο μας, εξακολουθεί. παρά τις κατά συρροήν μωρίες μας να είναι ισχυρότατο εργαλείο.Για πολύ λίγο ακόμη.
Το «σύνδρομο εξάρτησης» (Σ. Λυγερός) της ελληνικής άρχουσας τάξης σε συνάρτηση με την κακοβουλία ορισμένων ευρωηγετών, κατώτερων των περιστάσεων αγκυλώνουν τον Ελληνισμό.
Έτσι κι αλλιώς μας φτώχυναν. Τώρα πάνε και να μας εξαθλιώσουν.Εντός του ευρώ, για δικό τους συμφέρον.
Να απειλήσουμε με άμεση έξοδο. Να ετοιμασθούμε για τη ΔΡΑΧΜΗ.
Τη φτώχεια την αντέχουμε. Τον εξευτελισμό δεν τον μπορούμε.
Μεγάλη απόφαση που προϋποθέτει ευψυχία. «Τ γρ πραγμον οσζεται» (Θουκυδίδης) Οι αδρανείς δηλαδή δεν σώζονται. Οι ανδρείοι σώζουνκαι σώζονται…
Άλλωστε «παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά.» (Μακρυγιάννης)

Το ηθικό των Ελλήνων


Ν. Λυγερός


Το ηθικό των Ελλήνων δεν πρόκειται να σπάσει. Και δεν είναι αυτή η κρίση που θα τα καταφέρει. Οι δυσκολίες υπάρχουν, σίγουρα, αλλά συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια. Όσον αφορά στην αντοχή μας, η ιστορία την έχει αποδείξει. Κι αφού είμαστε οι απόγονοι των ανθρώπων του ελληνισμού, της αρχαιότητας, του βυζαντίου, της επανάστασης και της ελευθερίας, τίποτα δεν θα μας βάλει κάτω. Όσο πιο δύσκολα παρουσιάζουν όλοι τα πράγματα, τόσο μεγαλύτερη αντίσταση έχουμε. Κανένα επιχείρημα οικονομικό ή όχι δεν μπορεί να εμποδίσει τη στρατηγική μας και την εξέλιξή μας. Και τα κομματικά τερτίπια δεν εντυπωσιάζουν παρά μόνο τους μαλθακούς, και βέβαια τους ραγιάδες. Οι δικοί μας είναι από άλλη πάστα και δεν μασάνε. Για τους δικούς μας, για τους παλιούς, για τους γέρους και για τα παιδιά μας δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε τίποτα. Ο προορισμός μας είναι ξεκάθαρος, διότι βρισκόμαστε στη γη της θάλασσας και ανήκουμε στο λαό του χρόνου. Δεν θα παραχωρήσουμε τίποτα από το ελληνικό έδαφος παρά μόνο τάφους στους εχθρούς μας που νομίζουν ότι είναι η ευκαιρία να μας χτυπήσουν και να μας αρπάξουν τα νησιά μας. Το όραμα είναι απλό και ξεκάθαρο. Όσο πιο γρήγορα θεσπίσουμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και κάνουμε συμφωνίες με τα κράτη που είναι γύρω μας, τόσο πιο γρήγορα θα αναδείξουμε την πραγματική μας αξία, ως γεωπολιτική μας δύναμη. Έτσι, θα αποφύγουμε και τη μιζέρια μερικών αλλά και την ηττοπάθεια των άλλων. Δεν θέλουν να βγουν από το βούρκο, αλλά εμείς θα τους βγάλουμε κι αυτούς.

Ο Πατήρ Αλέξανδρος Συνάντησε την Κατερίνα Στανίση





Παμε Πακετο - 19/1/2012 - Η Κατερινα Στανιση αποστολεας του Πακετου, και Παραληπτης Ο Πατερας Αλεξανδρος (Νικολας Καραδημητριου).Πρωην καλλιτεχνικος μανατζερ και χορευτης γνωστος και ως Νικολσον,ο οποιος μεσουρανησε την δεκαετια '70,στην Διαμορφωση της Νυχτερινης Αθηναικης διασκεδασης.Ο Ανθρωπος αυτος εδωσε την ευκαιρια στην Κατερινα Στανιση (οταν ηταν 16 ετων στην Γερμανια) και στην οικογενεια της,να ξεφυγουν απο τη φτωχεια και την ανεχεια.

ΘΡΑΣΥΤΑΤΟΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ΠΡΙΝ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ "ΟΧΙ" ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ



Στις 12 Φεβρουαρίου του 2008 ο Τάσσος Παπαδόπουλος, πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφήνει στην Κύπρο την τελευταία του πνοή. Ο Τάσσος του ΟΧΙ, γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 7 Ιανουαρίου 1934 και σπούδασε νομικά στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ήταν δικηγόρος και ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ μικρή ηλικία. 

Πήρε ενεργά μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ από διάφορα πόστα, ως τομεάρχης Λευκωσίας και αργότερα ως γενικός υπεύθυνος για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ.


Αντιτάχθηκε στην αποδοχή του σχεδίου Ανάν το 2004 παρά τις εξωτερικές πιέσεις που δέχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Μεγάλη Βρετανία αλλά και από το εσωτερικό, κυρίως την αξιωματική αντιπολίτευση.

Σε διάγγελμά του στις 22 Απριλίου 2004, ως Πρόεδρος της Κύπρου ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ζήτησε από τους Κύπριους πολίτες να καταψηφίσουν το Σχέδιο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν και συμπλήρωσε:

"...στο δημοψήφισμα του Σαββάτου δεν θα υπάρξει αντιπαράθεση Κομμάτων, δεν είναι αντιπαράθεση ιδεολογική, άρα δεν είναι καν αντιπαράθεση μεταξύ πολιτών. Είναι αντιπαράθεση με τη συνέχεια και την ιστορία μας και ότι είναι η κρίση του καθενός. Εγώ δεν θεωρώ ότι θα υπάρξουν είτε νικητές είτε ηττημένοι. Ηττημένη θα είναι μόνο η Κύπρος εάν υπάρξουν επεισόδια, πανηγυρισμοί, κλίμα το οποίο θα εμποδίσει την επόμενη μέρα να ξανακτίσουμε την ομόνοια και τη συναίνεση και τις κοινές προσπάθειες για να αντιμετωπίσουμε τους πραγματικά δύσκολους χρόνους που έχουμε μπροστά μας. Είτε «ναι» ψηφίσει ο πολίτης, είτε «όχι» ψηφίσει, όσοι ψηφίσουν «ναι», όσοι ψηφίσουν «όχι», πιστεύω θα έχουν την κοινή επιδίωξη να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που με βεβαιότητα έρχονται. Γι' αυτό κάνω παράκληση, έκκληση προς τον κόσμο: ούτε πανηγυρισμοί δικαιολογούνται, γιατί δεν πανηγυρίζουμε νίκη, δεν μπορούμε να πανηγυρίσουμε επειδή δεν βρήκαμε λύση του Κυπριακού, μόνο ανακούφιση μπορούμε να αισθανόμαστε γιατί αποφύγαμε τα χειρότερα. Καλώ επομένως όλους σε αυτοσυγκράτηση, κοσμιότητα, χωρίς εξάρσεις, χωρίς ψεύτικα συνθήματα νίκης και ήττας. Δεν θα υπάρξουν για μένα, ούτε νικητές, ούτε ηττημένοι..."

Ο ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΗ ΝΙΝΕΥΗ! 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 627...



Ο Ηράκλειος αντιπροσωπεύει τον τύπο του στρατηγού-αυτοκράτορα που ηγήθηκε προσωπικά του βυζαντινού στρατού. Αφού αναδιοργάνωσε το στράτευμα με την οικονομική συμπαράσταση της εκκλησίας, επιχείρησε συνεχείς εκστρατείες κατά των Περσών (622-628). Στη μάχη της Νινευί, κοντά στα Γαυγάμηλα, πέτυχε να συντρίψει τους Πέρσες και να ανακτήσει όλες τις βυζαντινές επαρχίες στην Εγγύς Ανατολή (627). Για τούτη την αποφασιστική μάχη, στις 12 Δεκεμβρίου του 627, η οποία έκρινε το τέλος του πολέμου του Ηρακλείου κατά των Περσών, ελάχιστα έχουν διασωθεί στη χρονογραφία ως προς τις δυνάμεις και την τακτική που ακολουθήθηκε από τους δύο στρατούς «αλλ’ εξυμνούσι μόνον άπαντες την προσωπικήν του Ηρακλείου ανδρείαν, ήτις κατά την αείμνηστον ταύτην ημέραν ανεδείχθη φαίνεται ενάμιλλος της ακατασχέτου ορμής του Αλεξάνδρου» (Παπαρρηγόπουλος). Ο Ηράκλειος πάνω στο άλογό του, τον Δόρκωνα, παρ’ ότι πληγωμένος στο χείλος και στο πόδι, σκότωσε τρεις από τους κυριότερους αξιωματικούς των Περσών καθώς επίσης και τον επικεφαλή στρατηγό των Περσών Ραζάτη . Οι απώλειες των Περσών ήταν πολύ μεγάλες. Οσοι γλίτωσαν τον θάνατο ή δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι τράπηκαν σε φυγή. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν μία κατά κράτος επικράτηση του Βυζαντινού στρατού και η κατάληψη της πρωτεύουσας των Περσών Κτησιφών.

Επειδή οι Πέρσες είχαν αρπάξει τον Τίμιο Σταυρό, το ιερότερο κειμήλιο του Χριστιανισμού, οι εκστρατείες του Ηρακλείου προσέλαβαν έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα. Ο αυτοκράτορας εξύψωσε το φρόνημα των στρατιωτών του με φλογερές ομιλίες κατά των εχθρών του Χριστιανισμού και της Ρωμανίας. Η ατμόσφαιρα αυτή ενέπνευσε τους στρατιώτες του που αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση και σημείωσαν μεγάλες επιτυχίες.