Αρνούμαι να συμβιβασθώ με τα απαράδεκτα.Αρνούμαι να ανεχθώ πισωγυρίσματα στο ραγιαδισμό.Αρνούμαι να διαγράψω πατρίδες με πολυχιλιόχρονες ρίζες και παραδόσεις.Αρνούμαι να μετατραπώ σε συνετό της αποδοχής μειωμένης αξιοπρέπειας και μειωμένων δικαιωμάτων.Αρνούμαι να αποδεχθώ ότι τα αριθμητικά ισοζύγια και μόνο καεσύθορίζουν εξελίξεις και στάσεις. Η ιστορία απέδειξε ότι συχνά σε ώρες κρίσης οι αριθμοί αυτοκτονούν και οι λαοί δικαιώνονται. Άλλωστε δεν υπάρχουν απομονωμένα προβλήματα και η αξιοποίηση εμπλεκομένων εν αντιπαραθέσει συμφερόντων είναι εφικτή και διαφοροποιεί μηχανικά ισοζύγια και ισορροπίες. Ούτε όμως και υπάρχει αλληλεγγύη σε ανύπαρκτο αγώνα. Γι΄αυτό εγκαταλείπω το δικαιολογητικό ηλικίας και δηλώνω παρών και ασυμβίβαστος στον αγώνα για σωτηρία του Κυπριακού Ελληνισμού, στον αγώνα ενάντια στο νέο-Οθωμανισμό που απειλεί και τη Θράκη και το Αιγαίο. Κοινή η εθνότητα. Κοινοί οι κίνδυνοι από τον Τουρκικό επεκτατισμό. Κοινή η πορεία με κοινή πανεθνική στρατηγική. Επαναλαμβάνω. Αισθάνομαι το ίδιο Κύπριος όσο Θρακιώτης, Μακεδόνας και Αιγαιοπελαγίτης.
Και όσο την Κύπρο πληγώνει το διαχωριστικό συρματόπλεγμα της ντροπής, όσο ο Κανάρης διαμαρτύρεται για τα σκλαβωμένα αχνάρια του στη Λάπηθο, όσο ο Μάτσης της Θεσσαλονίκης δακτυλοδεικτεί τους ασπόνδυλους των Τουρκικών καζίνων, όσο ο Αυξεντίου θέλει να σπάσει τα χάλκινα δεσμά της προτομής για να βαδίσει προς το μνημείο του Μούσκου στην Αίπεια, δεν έχουμε διαφυγή.Θ΄αγωνιζόμαστε όσοι και νάναι όσο δυνατοί και νάναι ως τη δικαίωση. Και μαζί μας συστρατεύονται οι διαχρονικοί πρωταγωνιστές των Ελληνικών παραδόσεων και των εθνικών αγώνων σπάζοντας χρονικά πλαίσια και γεωγραφικές τοποθεσίες. Στον Μαχαιρά ο Αυξεντίου πισωγυρίζει τον χρόνο και ανίκητοι φρουροί παραμένουν οι μεγάλοι απλοί άνθρωποι του λαού που χωρίς προβολείς μετατρέπονται στους αρχιτέκτονες αξιών. Σ΄αυτούς στηριζόμαστε. Αυτοί είναι οι μόνιμοι παρόντες.
Αυτοί οι τιτανομέγεθοι του μόχθουεργάτεςπού χτίζουν Παρθενώνες κι οικοδομούναξίεςΔάσκαλοι των δασκάλωνκαι φύλακες των ηθικών Θερμοπυλώνπροσφέρουν εύσημα στους μικρομαθητέςκαι μικρομαχητές της ηγεσίαςακόμα και γιατί δεν πρόδωσανΠροσκυνώ τη μεγαλοψυχία σουΛαέΚαι γονατίζω ταπεινά κι αγωνιώνα σ΄ ακολουθώ στρατιωτάκοςτον δρόμο πού άκοπαχαράζειςΔεν θα υπήρχαν Θερμοπύλεςχωρίς ανώνυμους τρακόσιουςούτε Αρκάδια χωρίς αυτούςπού χωρίς επώνυμα ίχνη στην ιστορίαξευτέλισαν τον θάνατοΚράτα με απ΄ το χέρι, σύντροφε,και δείχνε μου τονδρόμο.
Στη Θεσσαλονίκη έκανα την πρώτη μου δημόσια εμφάνιση μετά την προδοσία και την τραγωδία. Και ομολογώ ότι αισθάνομαι την ανάγκη επαφής σ΄όλες τις κρίσιμες φάσεις του Κυπριακού προβλήματος. Ποιο είναι το σημερινό σκηνικό. Ενώ υπάρχει καθολική αποδοχή ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής-κατοχής η ακολουθούμενη διαδικασία το προβάλλει ως διακοινοτική διαμάχη και προσφέρει άλλοθι στην Τουρκία. Ο Μακάριος διέγνωσε την εκτροπή και στην τελευταία του δραματική ομιλία χάραξε νέα πορεία διαγιγνώσκοντας ότι ο διακοινοτικός διάλογος διέδραμε την χρησιμότητα του και αξιοποιείται ως άλλοθι από την Τουρκία. Οι επίγονοι δεν ακολούθησαν. Για να καθορίσουμε αποτελεσματική στρατηγική πρέπει να διαγνώσουμε τους Τουρκικούς στόχους, και τον περιφερειακό και τον παγκόσμιο περίγυρο. Και το έργο είναι εύκολο, γιατί ο αρχιτέκτονας της νέας Τουρκικής πολιτικής, ο Αχμέτ Νταβούτογλου με κυνικότητα τους καταθέτει στο βιβλίο του αλλά και στις καθημερινές του εκδηλώσεις. Η νεοτουρκική πολιτική της περιόδου Κεμάλ της αφομοίωσης ή εξαφάνισης που οδήγησε στις γενοκτονίες όλων των μη Τουρκικών πληθυσμών (πλην των Κούρδων που θεωρήθηκαν τότε αφομοιώσιμοι) εκφράζεται τροποποιημένη με τον νέο-Οθωμανισμό που θέλει να αναλάβει ρόλο αυτοκρατορικού προστάτη όλων των Μουσουλμανικών οντοτήτων της πρώην Οθωμανικής αυτοκρατορίας με τον Νταβούτογλου να ονειρεύεται ηγεμονία και Κοινοπολιτεία Οθωμανικών πληθυσμών στα Βαλκάνια, στον Αραβικό χώρο και στις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες. Αυτό και μόνο οδηγεί στην αναγκαιότητα κοινής δράσης. Απαιτεί συγκυριαρχία στο Αιγαίο, Κυπροποίηση της Θράκης (και όχι μόνο) και Αλεξανδρεττοποίηση της Κύπρου με τον συνεχιζόμενο εποικισμό. Άμεσος στόχος ένα κηδεμονευόμενο μεταποικιοκρατικό καθεστώς και τελικός η αλλαγή της δημοσιογραφικής σύνθεσης της Κύπρου με Τουρκική πλειοψηφία και η προσφυγή σε δημοψήφισμα. Πώς αντιδρούμε; Υπάρχουν ακόμα επικίνδυνες αυταπάτες. Άλλως πώς θα ερμηνευθεί ο ευσεβοποθισμός ότι με παραχωρήσεις προς τους Τ/Κ θα διαφοροποιηθούν οι Τουρκικοί σχεδιασμοί; Ή ότι με ενίσχυση της Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας χωρίς πρότερη συμμόρφωση της στις Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της θα αναιρεθούν οι κίνδυνοι στον μητροπολιτικό και τον Κυπριακό χώρο, όταν η Τουρκία αρνείται νασυμμορφωθεί προς τις υπάρχουσες ήδη υποχρεώσεις της και απαιτεί Ευρωπαϊκή ενταξιακή πορεία a la carte; Επιβάλλεται μια νέα πορεία πού να προβάλλει τον αντικατοχικό χαρακτήρα του προβλήματος με καταγγελία της Τουρκίας στα διεθνή, περιφερειακά και εθνικά βήματα όταν ακόμα και Αμερικανοί βουλευτές εξακολουθούν να υποβάλλουν ερωτήσεις για την κατοχή μέσα στο Αμερικανικό κογκρέσο. Να καταγγείλουμε τον εποικισμό που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Πρέπει να διαγνώσουμε σωστά τις καταστάσεις. Προβάλλουν τον κίνδυνο ότι ο χρόνος εμπεδώνει το status quo και οδηγεί στη διχοτόμηση. Η διχοτόμηση αποτελεί απαράδεκτο εθνικό ακρωτηριασμό, αλλά οι κίνδυνοι σήμερα είναι μεγαλύτεροι. Είναι ο εθνικός αφανισμός με τη μέθοδο της Αλεξανδρεττοποίησης. Να αξιοποιήσουμε τη γεωστρατηγική σημασία Ελλάδας και Κύπρου και την επιθυμία χωρών να έχουν πρόσβαση στις Μεσανατολικές και Βαλκανικές εξελίξεις. (Ε.Ε., Ρωσία, Κίνα). Με ευφάνταστη κοινή εξωτερική πολιτική. Να δημιουργήσουμε ενδοευρωπαϊκές συμμαχίες με τη διαπίστωση ότι πολλές Ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν τη Τουρκία ως Αμερικανικό Δούρειο ίππο. Δεν αξιοποιήσαμε τη θέση Γαλλίας-Αυστρίας για μη έναρξη διαπραγματεύσεων Τουρκίας-Ε.Ε. με το αφελές επιχείρημα ότι τα ελατήρια δεν συνέπιπταν με τα δικά μας. Να εδραιώσουμε κοινή στρατηγική του Ελληνισμού με τη συναίσθηση ότι πέραν της εθνικής ταυτότητας οι κίνδυνοι είναι κοινοί με τον Νταβούτογλου να απαιτεί συγκυριαρχία του Αιγαίου, Κυπροποίηση της Θράκης και Αλεξανδρεττοποίηση της Κύπρου. Ο γ.γ. του Ο.Η.Ε. ζητά τώρα από τις δυο πλευρές να καταθέσουν πλαίσιο λύσης. Δεδομένου ότι είναι αργά να καταγγείλουμε τις συνομιλίες γιατί θα μας αποδοθεί η ευθύνη για το αδιέξοδο να καταθέσουμε στη Γενεύη ολοκληρωμένη πλαίσιο λύσης στη βάση του ομόφωνου ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου (Σεπτ. 2009) που προνοεί για ενότητα κράτους, χώρου, οικονομίας, θεσμών, διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών για όλους τους πολίτες και απαλλαγή από έποικους, εγγυητές και ξένη στρατιωτική παρουσία. Η Τουρκική πλευρά θα καταθέσει πλαίσιο λύσης με δυο λαούς, δυο κράτη, συνεταιρισμό, εγγυητικά δικαιώματα και στρατιωτική παρουσία. Τυχόν αδιέξοδο να είναι πάνω στη βάση των ουσιωδών διαφορών και όχι σε λεπτομέρειες. Να μελετήσουμε τα εμπλεκόμενα συμφέροντα. Να αναλύσουμε τον νέο Κουρδικό ρόλο με πιθανές διαφοροποιήσεις μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ και τις Τουρκο-Ισραηλινές σχέσεις. Πρόκειται για μόνιμη αντιπαράθεση ή ανακατανομή των ρόλων; Να αναλυθούν όλα τα σενάρια. Οι παγκόσμιοι ηγεμονικοί κύκλοι χρησιμοποιούν δυο μεθόδους συντήρησης της κηδεμονίας τους. Την αποπολιτικοποίηση και την αποεθνοποίηση. Η αποπολιτικοποίηση πλήττει τη νεολαία και αποδυναμώνει αντιστασιακές δυνατότητες. Να μετατρέψουμε την απογοήτευση της νεολαίας σε οργή και όχι απάθεια. Η αποεθνοποίηση στοχεύει στο να διευκολύνει τους ηγεμονικούς σχεδιασμούς των παγκόσμιων οικονομικών κύκλων. Χωρίς εθνική ταυτότητα είμαστε ευάλωτοιΔεν θα προδώσουμε τις πολυχιλιόχρονες Ελληνικές Παραδόσεις. Μια αγκαλιά η Ελλάδα όσο που γιομίζει ότι απόμεινε αγίνωτο στην αγέννητη σκέψη μου Φοβούμαι να μεγεθύνω τα βήματα Μια αγκαλιά η Ελλάδα. Μια αγκαλιά που γιόμισε χιλιόχρονους μύθους κι αναπάντητα γιατί πού γέννησε θεούς πού ξέχασαν να πεθάνουν Μια αγκαλιά η Ελλάδα. Κι αν γιατί την τραγουδώ θα με στήσεις στο εδώλιο Εγώ θα την τραγουδώ όσο θα σωπάσεις ή εγώ θα τελευτήσω.
Δεν θα παραδώσουμε εδάφη που φιλοξενούν το DNA του Ζήνωνα, του Κίμωνα, του Ρε, του Αυξεντίου, του Μάτση. Κι εγώ ενταφιάζοντας τη βιολογική μου ηλικία θα βρεθώ απλός στρατιώτης στον αγώνα για λευτεριά και δικαίωση.
Λένε πως όταν γερνάς τα γόνατα λυγίζουν Απαντώ.
Ότανη σκέψη είναι ορθή τα γόνατα ακολουθούν. Και επαναλαμβάνω φορτικά. Αν εθελούσια δεν γονατίσεις ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν.
http://www.papathemelis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=620&Itemid=22
