Κατά την περίοδο του 2ου παγκοσμίου πολέμου, η Ελλάδα διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο, μαχόμενη ηρωϊκά, αποκρούοντας και κατατροπώνοντας τους Ιταλούς, όμως στη συνέχεια υπέκυψε στις πολλαπλά υπέρτερες στρατιές των Γερμανών και κατακτήθηκε από αυτούς καθώς και από Ιταλούς, Αλβανούς και Βουλγάρους που βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν φοβερά μαρτύρια κατά των Ελλήνων...Στην Αίγυπτο, που ήταν η πατρίδα του Ελληνικής καταγωγής Αγίου Μηνά, ανασυστάθηκε ο Ελληνικός στρατός και συνέχυσε τους αγώνες για την απελευθέρωση της χώρας μας. Όταν το 1942, ο αρχηγός των χιτλερικών στρατιών ο Ρόμμελ, καταλαμβάνοντας την Βόρειο Αφρική, έβαλε στόχο και την Αλεξάνδρεια, δόθηκε στο Ελ Αλαμέϊν η μάχη των Γερμανών με τις συμμαχικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων. Οι γερμανικές ορδές νικήθηκαν, τράπηκαν ντροπιασμένοι σε άτακτη φυγή και συνελήφθησαν άπαντες αιχμάλωτοι. Η εξέλιξη της μάχης αυτής έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του πολέμου.
Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι το γεγονός ότι το όνομα Ελ Αλαμέϊν προήλθε στα Αραβικά από το όνομα Άγιος Μηνάς, διότι εκεί υπήρχε ναός του Αγίου, ίσως και ο τάφος του, που αποτελούσαν μεγάλο προσκύνημα για τους πιστούς Χριστιανούς και σημειώθησαν πάμπολλα θαύματα! Ένα εξ’ αυτών συνέβη καθώς οι στρατιές του Ρόμμελ κατευθύνονταν προς την Αλεξάνδρεια, της οποίας η πτώση εθεωρείτο βεβαία. Πριν επιτεθούν το πρωί οι Γερμανοί, στρατοπέδευσαν τη νύχτα στο Ελ Αλαμέϊν και κατά τα μεσάνυχτα είδαν πολλοί να βγαίνει από τον ερειπωμένο ναό του ο Άγιος Μηνάς και να οδηγεί καμήλες, που όρμησαν στο στρατόπεδο των Γερμανών, πανικοβάλοντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Ως συνέπεια αυτού του εξαίσιου γεγονότος ήταν να αποδιοργανωθούν οι Γερμανοί, να χάσουν τη μάχη από τους συμμάχους και να επέλθει η μεταβολή του πολεμικού κλίματος.
Μάλιστα οι σύμμαχοι παρότι δεν ήταν Ορθόδοξοι, αλλά αλλόδοξοι, έδωσαν στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τον τόπο αυτό ώστε να ανακαινισθεί ο ναός και να κτισθεί Μοναστήρι, αναγνωρίζοντας την βοήθεια που είχαν με τον θαυμαστό αυτό τρόπο από τον Άγιο Μηνά.
