Δύο νέα ντοκουμέντα φέρνει στο φως η zougla.gr. Τo πρώτο αφορά σε αλληλογραφία μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών και της «Εθνικής Τράπεζας» με τρία έγγραφα και το δεύτερο σε αλληλογραφία μεταξύ της «Ιωνικής Τράπεζας» και της «Εθνικής».
Το ζήτημα είναι πάντα το ίδιο και επικεντρώνεται στην αξία των μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής».
Η πρώτη σειρά των τριών εγγράφων έχει εξαιρετική σημασία, αφού καταδεικνύει πως το έτος 1939 υπάρχει σαφές ενδιαφέρον του Υπουργείου Οικονομικών για το πώς καταβάλλεται το τίμημα έναντι κάθε μετοχής. Το Υπουργείο ερωτά αν το ποσόν (αξία) καταβάλλεται εφάπαξ ή τμηματικώς.
Το πρώτο εγχείρημα της «Εθνικής» να απαντήσει στο υπουργείο είναι άκρως διαφωτιστικό. Σε εσωτερικό έγγραφο της Τράπεζας, ο συντάκτης διερωτάται αν η απάντηση στο Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να είναι η αρμόζουσα ή κάπως… διαφορετική, προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της Τραπέζης.
Το τρίτο έγγραφο (όλες οι ημερομηνίες αφορούν το 1939), που είναι και η τελική απάντηση στο Υπουργείο Οικονομικών, απαριθμεί μία σειρά από στοιχεία.
Ενώ για την απόφαση συγχωνεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής» παραθέτει στοιχεία, όπως αποφάσεις υπουργού, Φύλλο της Κυβερνήσεως κ.λπ., για την πράξη ειδικής εκκαθάρισης απλώς επαναλαμβάνει τα γνωστά, ότι δηλαδή ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1939, χωρίς ωστόσο να παρατίθενται τα απαιτούμενα έγγραφα που πιστοποιούν επισήμως την ολοκλήρωση της εκκαθαρίσεως.Παράλληλα, ανακοινώνει στο Υπουργείο Οικονομικών πως το καταβληθέν ποσόν ανά μετοχή στους μετόχους της «Τράπεζας της Ανατολής» ήδη από το 1932 και που ανέρχεται στις 200 δραχμές ανά μετοχή αποτελεί την οριστική καταβολή εκ μέρους της «Εθνικής» στους μετόχους, διότι τελικά η συγχώνευση προκάλεσε «άνοιγμα» και απώλειες.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο ερευνητής είναι ξεκάθαρο. Το 1932 καταβλήθηκε ένα ποσό 200
δραχμών στους μετόχους της «Τράπεζας της Ανατολής», οι 150 δραχμές ως προς την αξία ανά μετοχή και 50 δραχμές ως « ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ», αναμένοντας την ειδική εκκαθάριση. Κουβέντα για τις μετοχές σε χρυσά γαλλικά φράγκα. Επτά χρόνια μετά, το 1939, η «Εθνική», αφού πρώτα επιχειρεί να διασφαλίσει τα συμφέροντά της, ομολογώντας πως ενδεχομένως θα πρέπει η επίσημη απάντησή της στα ερωτήματα του Υπουργείου Οικονομικών να μην ήταν απολύτως ακριβής αλλά «μεσοβέζικη», καταλήγει πως δεν πρόκειται να πληρώσει τίποτε και σε κανέναν, διότι η συγχώνευση της «Τράπεζας της Ανατολής» απεδείχθη τελικά... ασύμφορη.Και σε αυτά τα έγγραφα, όπως και στα άλλα δύο που παρουσίασε η zougla.gr προ ημερών, ένα του 1939 επίσης και ένα του Μαΐου 1940, δεν γίνεται κάποια αναφορά σε επίσημα έγγραφα που πιστοποιούν την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης, που είναι τελικά και το ζητούμενο.
Στον χορό και η «Ιωνική»
Πολλά χρόνια μετά, τον Νοέμβριο του 1948, η «Ιωνική» απευθύνεται στην «Εθνική» και ζητεί να πληροφορηθεί την αξία των μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής», διότι ένας πελάτης, μία γαλλική τράπεζα δηλαδή, κατέχει 150 μετοχές και επιθυμεί να γνωρίζει την αξία τους. Δέκα χρόνια περίπου μετά την υποτιθέμενη (κατά την «Εθνική» πάντα) ολοκλήρωση της εκκαθαρίσεως, οι πελάτες, διεθνείς και ημεδαποί, ερωτούν να μάθουν τι συμβαίνει με τις μετοχές, για να εισπράξουν πανομοιότυπες απαντήσεις περί... ακύρωσης, εκμηδενισμού της αξίας ή ακόμη χειρότερα…
Η απάντηση στο παραπάνω έγγραφο
«Ό,τι πήρατε - πήρατε το 1932 και μάλιστα μεταξύ σας, δεν έχει άλλο, διότι δεν απέμεινε φράγκο». Ουδεμία, λοιπόν, νύξις για το πάπλωμα που είναι οι μετοχές των 125 γαλλικών χρυσών φράγκων με εγγύηση της Τράπεζας της Γαλλίας και αποτελούν τις αποταμιεύσεις πολιτών, της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας.
πηγή
