Του Στέλιου Παπαθεμελή
Προέδρου της Δημοκρατικής Αναγέννησης
Τα τελευταία δραματικά γεγονότα στο κέντρο της πρωτεύουσας μακάρι να αποτελέσουν τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της αδράνειας αρμοδίων και αναρμοδίων και ίσως κάτι αλλάξει. Για πρώτη φορά πάντως οι κατ’ επάγγελμα «προοδευτικοί» και τα καθεστωτικά ΜΜΕ παρότι τους παρέσχε τροφή η υπέρμετρη και εντελώς παράλογη αστυνομική βία ψέλλισαν κάποια κριτικά σχόλια για την ανάγκη μέτρων.
Να θέσουμε τας χείρας εις τους τύπους των ήλων.
Πρώτον: Το πρόβλημα της μαζικής εισβολής λαθρομεταναστών είναι βαθύτατα πολιτικό και πέραν της με ασυνήθη βαρύτητα εγκληματικότητας αγγίζει ήδη τον σκληρό πυρήνα της εθνικής μας ασφάλειας.
Η Τουρκία προωθεί συνειδητά και συστηματικά καθημερινά μόνο από τον Έβρο έναν απροσδιόριστο αριθμό Αφροασιατών Μουσουλμάνων. Πρόκειται για στοχευμένη κίνηση της Άγκυρας προς αποσταθεροποίησή μας μέσω της μετάλλαξής τους σε στρατηγική μειονότητα. Ό,τι αδυνατούσε η κεμαλική Τουρκία, το μπορεί η νεοοθωμανική εν’ ονόματι του Κορανίου.
Η στόχευση έχει παράπλευρες προεκτάσεις που μεταβάλλουν τα γεωπολιτικά δεδομένα ικανές να διαταράξουν τις σχέσεις της Ελλάδος με τις ισλαμικές χώρες τους υπηκόους των οποίων μετακινεί προς την Ελλάδα.
Οι λάθρα εισερχόμενοι στην Ελλάδα είναι απείρως περισσότεροι από τους 500 που κάθε εβδομάδα συλλαμβάνονται από την Αστυνομία στον Έβρο. Μπαίνουν «διαβασμένοι». Καταθέτουν αμέσως αίτηση παροχής ασύλου και η ελληνική βλακεία τους εφοδιάζει παραχρήμα με προσωρινή άδεια 30 ημερών, οπότε ανεμίζοντάς την παίρνουν το τραίνο ή το ΚΤΕΛ (συνήθως δεν πληρώνουν το εισιτήριο) και σε λίγο φτάνουν στο Κλεινόν Άστυ.
Από κει και πέρα αρχίζει η τραγωδία του Άστεος.
Δεύτερον: Η καταιγιστική συσσώρευση χιλιάδων νεήλυδων λαθρομεταναστών γεννά μύρια όσα προβλήματα. Άτομα αγνώστου ταυτότητας, αλλογενείς, αλλόδοξοι και κατά περίπτωση μισαλλόδοξοι, γυμνοί, άστεγοι, άνεργοι, ουκ ολίγοι με εγγενείς ροπές προς τη μικρή και άλλοι προς τη μεγάλη παραβατικότητα κατεκυρίευσαν το ιστορικό κέντρο της Αθήνας μετατρέποντάς το σε ένα εκρηκτικά επικίνδυνο γκέτο.
Η βία και η ανομία έχουν λάβει τεράστιες και πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Απειλείται η σωματική ακεραιότητα και οι ζωές των ανθρώπων.
Οι κάθε λογής αρμόδιοι «στρουθοκαμήλιζαν» τόσο καιρό αποφεύγοντας να δουν κατάματα το πρόβλημα που μέρα με την μέρα θέριευε. Ανίκανοι να σχεδιάσουν ριζικές λύσεις περιορίζονταν σε παυσίπονα, ενώ ταυτόχρονα οι εγκαθιστάμενοι λαθραίοι πολλαπλασιάζονταν και γιγάντωναν το πρόβλημα.
Μια όψη του είναι η αστυνόμευση. Δεν φτάνει όμως να καλύψει μόνο το μερίδιο της ευθύνης της. Δυστυχώς πρέπει άχρι καιρού να αίρει τις αμαρτίες, τις δικές της και πολλών συνυπευθύνων για να τεθεί υπό στοιχειώδη έλεγχο ο χώρος.
Οι αρχές γνωρίζουν αλλά δεν δρουν. Χαρακτηριστική η απόρρητη Έκθεση της ΕΥΠ (Έθνος 15/5/11): Δουλέμποροι πίσω από τα σωματεία Μεταναστών. Σταδιακή πρόσκτηση μεγάλης ισχύος. Μεθοδευμένη απαξίωση με την γκετοποίηση περιοχών και την αυξημένη παραβατικότητα που εμποιεί φόβο και πανικόβλητοι οι δικοί μας εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.
Ο εχθρός είναι εντός των τειχών. Επισπεύσατε αντεπίθεση.
Επείγουν μέτρα. Αυστηρά μέτρα: Απέλαση όλων των παρανόμων.
Επειδή «το κακό αυτό ειν’ από μεγάλο σπίτι κι έχει πολύ συγγενολόϊ» (Σαίξπηρ) η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει τα ακόλουθα:
α. Η ΕΕ όπως κώφευσε ως τώρα, θα εξακολουθήσει να κωφεύει. Άρα το πρόβλημα είναι δικό μας και πρέπει να το λύσουμε εμείς. Όμως το απαράδεκτο Δουβλίνο II πρέπει να ανατραπεί.
β. Η Τουρκία είναι αναξιόπιστη ό,τι και να υπογράψει (πρβλ. τη συμφωνία Παπανδρέου-Τζεμ) είναι ο «νταβατζής» εγκλήματος. Ούτε τήρησε ούτε θα τηρήσει όποια υπογραφή τους.
γ. Δια της εις άτοπον απαγωγής μια είναι η λύση: Η αυστηρή φύλαξη των συνόρων μας. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται γι’αυτό ούτε η ΕΛΑΣ. Αυτήν μπορούν και πρέπει να την εγγυηθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις.
δ. Να εκποιηθεί μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική.
Αυτά αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, πριν καταντήσουμε μειονότητα στην ίδια μας την πατρίδα.
ΠΗΓΗ
