Ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας

"Και πριν αρχίσει ο πόλεμος, θυμίσου, ο Ησαΐας να βγη ψηλά στο ξέφαντο κι εκείθε να κηρύξη τον φοβερόν τον όρκο μας, για να γνωρίση ο κόσμος ότι το ράσο του παπά κι η μίτρα του Δεσπότη θα γεννούν χάρου φλάμπουρο και σκιάχτρο και σκοτάδι και κατασάρκι μελανό στην Αγια Τράπεζά μας όσο σ' αυτά τα χώματα δαφνοστεφανωμένη η δουλωμένη εκκλησιά το μέτωπο δε δείξη". (Απ.Βαλαωρίτη, "Έργα")

Δεν αρκούν λίγες σελίδες για να περιλάβουν το βίο και το έργο του Ησαΐα. Ο αγνός αυτός πατριώτης, ο πολεμάρχης κληρικός και εθνικός κήρυκας της Επανάστασης του '21, ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας, υπήρξε όντως μια μεγάλη μορφή του Αγώνα.

Σαν παραμύθι μοιάζει η ιστορία που ακολουθεί παραμύθι γιατί περιέχει τη γοητεία της υπερβολής και του μεγαλείου, που γαλουχώντας διαδοχικά γενιές των προγόνων μας φτάνει κάποτε ως τις μέρες μας.

Γύρω στα 1750, καθώς ξημέρωναν Χριστούγεννα, ένας λεβεντόπαπας από τη Δεσφίνα, ο παπα-Στάθης, γύριζε βιαστικά από την Αντίκυρα, καβάλα στο μουλάρι του, να λειτουργήσει στης Δεσφίνας την εκκλησιά. Το χιόνι έπεφτε πυκνό τριγύρω. Ξάφνου άκουσε μια φωνή να ζητάει βοήθεια. Πλησίασε και βρήκε μέσα σε μια σπηλιά τον Αρβανίτη Αλή, ζαμπίτη της Αντίκυρας, να καίγεται στον πυρετό. Ο παπα-Στάθης φόρτωσε τον Αλή στο μουλάρι, τον ανέβασε στη Δεσφίνα και τον περιποιήθηκε στο σπίτι του σώζοντάς τον από βέβαιο θάνατο. «Βουνό με Βουνό δεν συναντιέται, άνθρωπος με άνθρωπο ανταμώνουν», είπε όταν συνήρθε ο Aρβανίτης Αλής στον παπα-Στάθη.. Όμως οι δυο τους δεν έλαχε ποτέ να επανανταμώσουν. Ο θρύλος σταματάει εδώ για να συναντήσει αργότερα την ιστορία.

Νικήτας Σταματελόπουλος - Νικηταράς ο Τουρκοφάγος

Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ο Τουρκοφάγος (1782 - 1849 )

Νικηταρά –Νικηταρά
Πού ᾽χεις στα πόδια σου φτεράκαι στην καρδιά ατσάλι।







Νικήτας Σταματελόπουλος. Ελαιογραφία.


















Ο Νικηταράς,
(Νικήτας Σταματελόπουλος)

Τουρκικά ελικόπτερα ειδικών δυνάμεων πέταξαν επάνω από Μακεδονία και Θράκη! (φωτό)

Σμήνος τριών τουρκικών στρατιωτικών μεταφορικών ελικοπτέρων UH-60 Σικόρσκι, της τουρκικής Αεροπορίας Στρατού, όπως αυτά που προέβλεπαν τα τουρκικά σχέδια να δράσουν στην επιχείρηση "Βαριοπούλα", πέταξαν με την ... άδεια που παρείχε η ελληνική κυβέρνηση και κατόπιν σύμφωνης γνωμοδότησης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, επάνω από ολόκληρη την Μακεδονία και την Θράκη, σε μία πτήση περίπου μιάμισης ώρας και σε ύψος περί τα 400-600 μέτρα από το έδαφος, προερχόμενα από την Αλβανία!
Τα ελικόπτερα με πλήρη πολεμικό εξοπλισμό (διανομείς αναλωσίμων, συστήματα ESM κλπ), όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, συμμετείχαν στην Βόρειο Αλβανία σε επιχειρήσεις εκκένωσης περιοχών λόγω των πλημμυρών που είχαν πλήξει την περιοχή της Σκόδρας.

Τα τουρκικά μεταφορικά ελικόπτερα πάνω από το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης

Η έγκριση υπέρπτησης επάνω από τις περιοχές που είναι αναπτυγμένο το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού Στρατού οπωσδήποτε δημιουργεί προβλήματισμό. Οι Τούρκοι, παρά το γεγονός ότι προέρχονταν από την βόρειο Αλβανία και το πιο φυσιολογικό ήταν να πετάξουν προς Τουρκία δια μέσου Σκοπίων και Βουλγαρίας, ζήτησαν και  πήραν άδεια να πετάξουν επάνω από την Μακεδονία και την Θράκη και η άδεια τους δόθηκε από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.
Δεν έγινε, φυσικά κανένας έλεγχος στα τουρκικά ελικόπτερα ως προς τι ακριβώς συσκευές μεταφέρουν (πόσες φορές π.χ. θα δοθεί η ευκαιρία άραγε στην τουρκική Αεροπορία Στρατού να κινηματογραφήσει από τόσο χαμηλά την γεωφυσική και αστική διαμόρφωση της Μακεδονίας και της Θράκης; Δεν λέμε ότι συνέβη κάτι τέτοιο, αλλά ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι δεν συνέβη;).

Τουρκικό μεταφορικό ελικόπτερο πάνω από το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης

Σε μία ανάλογη περίπτωση το 1999, όταν τα τουρκικά F-16 επιχειρούσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας, ακόμα και η κυβέρνηση Σημίρη (που εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι διεπόταν από «πατριωτικές αντιλήψεις) είχε αρνηθεί να δώσει άδεια υπέρπτησης και υποχρέωνε τα τουρκικά μαχητικά να πετούν νότια της Κρήτης! Και να σημειώσουμε ότι μόλις πριον από τέσσερις ημέρες ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος είχε χαρακηρίσει μιλώντας σε σνέδριο της Τουρκίας ως μία «διαρκή απειλή για την Ελλάδα»...

Ο γέροντας Πορφύριος για το 666 και τον Αντίχριστο

Αγαπήσατε τον Χριστόν
και μηδέν προτιμήστε της αγάπης Αυτού
Γέρων Πορφύριος




Δεν ανησυχώ

Μια μέρα τον ρώτησα στο κελί του: "Γέροντα, πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το 666, για την έλευση του αντιχρίστου, που πλησιάζει -μερικά μάλιστα ισχυρίζονται ότι ήδη ήλθε, για το ηλεκτρονικό χάραγμα του δεξιού χεριού ή του μετώπου, για τη σύγκρουση Χριστού και αντίχριστου και τη συντριβή του τελευταίου, για τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Εσείς τι λέτε γι'  αυτά;".
Ο Γέροντας απάντησε:  "Τι να πω; Εγώ δεν λέω ότι είδα την Παναγία, ότι θα γίνει πόλεμος και άλλα τέτοια. Ξέρω ότι θα έρθει ο αντίχριστος, ότι θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, αλλά πότε δεν ξέρω. Αύριο; μετά χίλια χρόνια; δεν ξέρω. Όμως δεν ανησυχώ γι'  αυτό. Διότι ξέρω ότι η ώρα του θανάτου είναι για τον καθένα η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Και η ώρα αυτή είναι πολύ κοντά". [Γ 290π.]

Το 666 και ο αντίχριστος
Μου είχε πει:  "Πατέρα Αθανάσιε (με πήρε από το χέρι έτσι σφικτά), εγώ είμαι τυφλός τώρα, τα μάτια μου τα σωματικά δεν λειτουργούν, γιατί έχω καρκίνο στην υπόφυση, έχω όμως τα πνευματικά μάτια και βλέπω. Πριν φύγεις, θέλω να μου πεις. Τι είπε ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;" . Ήταν εκείνες τις μέρες μετά το Τσερνομπίλ. Ο κόσμος ήταν αναστατωμένος και πήγαινε κατά δεκάδες κάθε μέρα, ιδιαιτέρως στον πατέρα Πορφύριο που ήταν κοντά στην Αθήνα, και αναστατωμένοι τον ρωτούσαν:  "Τι θα γίνει; Θα έρθει ο αντίχριστος να μας σφραγίσει με το 666;".
Και με ρώτησε:  "Για πες μου, παιδί μου, τι λέει ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;". Του λέω:  "Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη προχθές να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και του αντιχρίστου να μην του δίνουμε πολλή σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός".
Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε:

Δικαιώνεται ὁ ἀγώνας τῶν πολυτέκνων: Δὲν καταργεῖται ἡ πολυτεκνικὴ ἰδιότητα

Καταργεῖται τὸ πλαφὸν τῶν 40.000 εὐρὼ ποὺ εἶχε θέσει ἡ κυβέρνηση ὡς ἀνώτερο ὅριο οἰκογενειακοῦ εἰσοδήματος γιὰ τὴ χορήγηση τῶν πολυτεκνικῶν ἐπιδομάτων.  Αὐτα ἀνακοίνωσε ἀπὸ τὴ Βουλὴ ὁ ὑπουργὸς Ὑγείας Ἀνδρέας Λοβέρδος, ἀναφέροντας ὅτι διατηροῦνται τὰ ἄλλα κριτήρια ποὺ ἔχει ὁρίσει ἡ κυβέρνηση.

Στὸ μεταξύ, τὸ θέμα τῶν πολυτεκνικῶν ἐπιδομάτων προκάλεσε ἀντιπαράθεση ἀνάμεσα στὸν κ. Λοβέρδο καὶ τὸ βουλευτὴ τοῦ ΛΑΟΣ Ἀστέριο Ροντούλης.  Ὁ κ. Ροντούλης, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀναφορὰ τοῦ κ. Λοβέρδου ὅτι «στοχεύουμε νὰ ἐξοικονομηθοῦν μέχρι 150 ἑκατομμύρια εὐρὼ ἀπὸ τὴ θέσπιση εἰδικῶν ρυθμίσεων γιὰ τὶς πολυμελεῖς οἰκογένειες», κατηγόρησε τὴν κυβέρνηση ὅτι....

 «πάει μὲ ἄλλους τρόπους νὰ βάλει χέρι στὰ πολυτεκνικὰ ἐπιδόματα».

Ὁ κ. Λοβέρδος ἀντέδρασε ἄμεσα καὶ ἐπιτέθηκε στὸν κ. Ροντούλη χαρακτηρίζοντας τὸν ἀπαράδεκτο.

«Θὰ σᾶς κοστίσει ἀκριβὰ κ. ὑπουργέ, προσωπικὰ ἐσᾶς. Παίζετε κορῶνα - γράμματα τὸ πολιτικό σας μέλλον. Δὲν σᾶς ἐπιβάλλει καμία τρόικα νὰ βάζετε χέρι στὰ τριτεκνικὰ καὶ πολυτεκνικὰ ἐπιδόματα. Ἐσεῖς πάτε νὰ τὸ κάνετε αὐτὸ καὶ νὰ ξέρετε ὅτι ἀφορᾶ 500.000 οἰκογένειες», ἀντέτεινε ὁ κ. Ροντούλης.

skai.gr

http://orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com/2010/12/blog-post_3878.html

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος – Χριστὸς γεννᾶται (Ἀποσπάσματα ἐκ τῆς Ὁμιλίας ΛΗ´)

Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ καί, ἵν᾿ ἀμφότερα συνελὼν εἴπω, Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί, καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, διὰ τὸν ἐπουράνιον, εἶτα ἐπίγειον.Κἀγὼ βοήσομαι τῆς ἡμέρας τὴν δύναμιν: Ὁ ἄσαρκος σαρκοῦται. Ὁ Λόγος παχύνεται. Ὁ ἀόρατος ὁρᾶται. Ὁ ἀναφὴς ψηλαφᾶται. Ὁ ἄχρονος ἄρχεται. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ Υἱὸς ἀνθρώπου γίνεται, «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13, 8) Ἓν ἐκ δύο τῶν ἐναντίων, σαρκὸς καὶ Πνεύματος· ὧν τὸ μὲν ἐθέωσε, τὸ δὲ ἐθεώθη. Ὢ τῆς καινῆς μίξεως! ὢ τῆς παραδόξου κράσεως! ὁ ὢν γίνεται καὶ ὁ ἄκτιστος κτίζεται καὶ ὁ ἀχώρητος χωρεῖται, διὰ μέσης ψυχῆς νοερᾶς μεσιτευούσης Θεότητι καὶ σαρκὸς παχύτητι. Καὶ ὁ πλουτίζων πτωχεύει· πτωχεύει γὰρ τὴν ἐμὴν σάρκαν, ἵν᾿ ἐγὼ πλουτήσω τὴν αὐτοῦ Θεότητα. Καὶ ὁ πλήρης κενοῦται· κενοῦται γὰρ τῆς ἑαυτοῦ δόξης ἐπὶ μικρόν, ἵν᾿ ἐγὼ τῆς ἐκείνου μεταλάβω πληρώσεως. Τίς ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητος; Τί τὸ περὶ ἐμὲ τοῦτο μυστήριον; Μετέλαβον τῆς εἰκόνος καὶ οὐκ ἐφύλαξα· μεταλαμβάνει τῆς ἐμῆς σαρκός, ἵνα καὶ τὴν εἰκόνα σώσῃ καὶ τὴν σάρκα ἀθανατίσῃ. Δευτέραν κοινωνεῖ κοινωνίαν, πολὺ τῆς προτέρας παραδοξοτέραν· τότε μὲν τοῦ κρείττονος μετέδωκε, νῦν δὲ μεταλαμβάνει τοῦ χείρονος. Τοῦτο τοῦ προτέρου θεοειδέστερον· τοῦτο τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὑψηλότερον.

Ὁ Χριστὸς γεννιέται, δοξάσατε. Ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὸν οὐρανὸ συναντῆστε (τὸν). Ὁ Χριστὸς ἐπάνω στὴν γῆ ὑψωθεῖτε. Τραγουδῆστε γιὰ τὸν Κύριο ὅλη ἡ γῆ καὶ νὰ γιὰ νὰ πῶ καὶ τὰ δυὸ μαζί: Νὰ εὐφρανθοῦν οἱ οὐρανοὶ καὶ νὰ ἀγαλλιάσει ἡ γῆ γιὰ τὸν ἐπουράνιο, ἔπειτα ἐπίγειο. Καὶ ἐγὼ θὰ φωνάξω τὴν δύναμη (σημασία) τῆς ἡμέρας: Ὁ ἄσαρκος σαρκώνεται. Ὁ Λόγος γίνεται ὑλικός. Ὁ ἀόρατος ὀρᾶται. Ὁ ἀναφὴς ψηλαφιέται. Ὁ ἄχρονος ἀρχίζει, «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερα ὁ ἴδιος καὶ στοὺς αἰῶνες». Ἕνα (πρόσωπο) ἀπὸ δυὸ ἀντίθετα (φύσεις), σάρκα (ἀνθρώπινη φύση) καὶ Πνεῦμα (Θεία φύση). Ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ μιὰ (ἡ Θεία) ἐθέωσε, καὶ ἡ ἄλλη (ἡ ἀνθρώπινη) ἐθεώθηκε. Ὢ τῆς καινούριας μίξεως! Ὢ τῆς παραδόξου συνθέσεως! Ὁ Ὧν δημιουργεῖται καὶ ὁ ἄκτιστος κτίζεται καὶ ὁ ἀχώρητος χωρεῖται διὰ μέσου νοερῆς ψυχῆς ποὺ μεσιτεύει στὴν Θεότητα καὶ (διὰ μέσου) τῆς ὑλικότητας τῆς σάρκας. Καὶ ὁ πλουτίζων πτωχεύει. Ἐπειδὴ πτωχεύει (λαμβάνοντας) τὴν δική μου σάρκα, γιὰ νὰ πλουτήσω ἐγὼ ἀπὸ τὴν δική του Θεότητα. Καὶ ὁ πλήρης ἀδειάζει, ἐπειδὴ ἀδειάζει ἀπὸ τὴν δόξα του γιὰ λίγο, γιὰ νὰ μεταλάβω ἐγὼ ἀπὸ τὴν πληρότητά του. Ποιὸς ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητας; Τί εἶναι αὐτὸ τὸ μυστήριο (ποὺ ἔγινε) γιὰ μένα; Μετάλαβα τὴν εἰκόνα (του) καὶ δὲν τὴν ἐφύλαξα. Μεταλαμβάνει τὴν δική μου σάρκα, καὶ γιὰ νὰ σώσει τὴν εἰκόνα καὶ γιὰ νὰ ἀθανατήσει τὴν σάρκα. Δεύτερη πραγματοποιεῖ κοινωνία, πολὺ παραδοξότερη τῆς πρώτης (της δημιουργίας). Τότε μετέδωσε τὸ καλύτερο (τὴν εἰκόνα του), ἐνῷ τώρα μεταλαμβάνει τὸ χειρότερο (τὴν σάρκα μου). Αὐτὸ εἶναι ἀπὸ τὸ προηγούμενο θεοπρεπέστερο. Αὐτὸ εἶναι σὲ ὅσους ἔχουν νοῦ ὑψηλότερο.

«Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε, Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε, Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθηκε. Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ…» Μ᾿ ἕνα λόγο: Ἂς εὐφραίνωνται οἱ οὐρανοὶ καὶ ἂς ἀγάλλεται ἡ γῆ γιὰ τὸν ἐπουράνιο, ποὺ κατόπιν ἔγινε ἐπίγειος. Ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται μὲ ἀνθρώπινο σῶμα, ἀγαλλιᾶσθε μὲ τρόμο καὶ χαρά. Μὲ τρόμο γιὰ τὴν ἐνοχὴ τῆς ἁμαρτίας καὶ μὲ χαρὰ γιὰ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας…

Πάλι διαλύεται τὸ σκοτάδι, πάλι ὑπάρχει τὸ φῶς. Πάλι τιμωρεῖται μὲ σκοτάδι ἡ Αἴγυπτος καὶ πάλι ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς φωτίζεται μὲ τὸν πύρινο στύλο. Ὁ λαὸς ποὺ καθόταν στὸ σκοτάδι τῆς ἀγνοίας, ἂς δὴ τὸ μεγάλο φῶς τῆς θεογνωσίας. «Τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονε τὰ πάντα καινά». Τὸ νεκρὸ γράμμα ὑποχωρεῖ. Τὸ πνεῦμα ἐπικρατεῖ. Οἱ σκιὲς τοῦ νόμου περνοῦν. Ἡ ἀλήθεια θριαμβεύει. Ὁ Μελχισεδέκ, ποὺ ἦταν ἕνας τύπος, τώρα δείχνει ποιὸν προεσήμαινε, δηλαδὴ τὸν Χριστό. Αὐτός, ποὺ ὡς Θεὸς δὲν ἔχει μητέρα, γεννιέται χωρὶς πατέρα. Γιατί στὸν Δημιουργό της φύσεως δὲν ἰσχύουν οἱ φυσικοὶ νόμοι. Ὅλα τὰ ἔθνη χειροκροτῆστε, γιατί «παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐπὶ τοῦ ὠμοῦ αὐτοῦ καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος». Ἂς φωνάζη δυνατὰ ὁ Ἰωάννης Βαπτιστής: «Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου». Καὶ ἐγὼ θὰ φωνάζω τὴν δύναμη καὶ τὴ σημασία τῆς μεγάλης αὐτῆς ἡμέρας (τῶν Χριστουγέννων).
Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἄναρχος καὶ αἰώνιος, τώρα λαμβάνει ἀρχή. Αὐτὸς ποὺ εἶναι αὐθύπαρκτος, δημιουργεῖται. Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἄπειρος, χωρεῖται στὴν περιορισμένη ἀνθρώπινη φύση. Αὐτὸς ποὺ πλουτίζει μὲ τὰ ἀγαθά Του τὸν κόσμο, γίνεται φτωχὸς, παίρνοντας ἀνθρώπινο σῶμα, γιὰ νὰ πλουτίσω ἐγὼ μὲ τὴν θεότητά Του. Ποιὸς μπορεῖ νὰ παραστήσει πόσος εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητός Του; Γι᾿ αὐτὸ καὶ σὺ μαζὶ μὲ τὸν Ἀστέρα τρέξε καὶ μαζὶ μὲ τοὺς Μάγους φέρε Του γιὰ δῶρα, χρυσὸ καὶ λιβάνι καὶ σμύρνα. Τίμησέ Τον ὡς Βασιλέα καὶ Θεὸ καὶ ὡς Λυτρωτή, ποὺ νεκρώθηκε γιὰ σένα. Μαζὶ μὲ τοὺς ποιμένες δόξασέ Τον, μὲ τοὺς ἀγγέλους ὕμνησέ Τον, μὲ τοὺς ἀρχαγγέλους σκίρτησε ἀπὸ χαρά. Ἂς εἶναι κοινὴ ἡ πανήγυρις τῶν οὐρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων δυνάμεων…»

http://orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com/2010/12/blog-post_2886.html

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ...ΟΠΛΟ ΙΣΧΥΡΟ

Παλιά, για να κάνει κανείς κάτι, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν και θα προσευχόταν. Στην εποχή μας ακόμη και
«πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν προσεύχονται, αλλά ούτε σκέφτονται.

Και μάλιστα, συχνά πρόκειται για σοβαρά θέματα, και αυτοί κάνουν πρόβες με τον κόσμο.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, να λέμε: «Σκέφτηκα γι' αυτό; Προσευχήθηκα γι' αυτό;» Όταν κανείς ενεργεί, χωρίς να σκεφθεί και χωρίς να προσευχηθεί, ενεργεί σατανικά.
Και βλέπεις, συχνά πολλοί χριστιανοί με τον τρόπο που ενεργούν, δεν αφήνουν τον Θεό να επέμβει. Νομίζουν ότι αυτοί θα τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ενώ ακόμα και ο άπιστος λέει «έχει ο Θεός», αυτοί δεν το λένε.
Συνέχεια ανθρώπινες προσπάθειες και δεν αφήνουν τον Θεό να ενεργήσει. Δεν καταφεύγουν στην προσευχή, ώστε να απαντήσει ο Θεός δια της προσευχής.

Με την ταπείνωση και την προσευχή διορθώνονται όλα τα αδιόρθωτα. 

γέροντας Παΐσιος 


http://1myblog.pblogs.gr/2010/02/h-prosefhh-oplo-ishyro.html

Αγαπημένη «κακιά» «Έφυγε» πλήρης ημερών η Τασσώ Καββαδία

 

Στο θέατρο, η Τασσώ Καββαδία έπαιξε ρόλους που κάλυπταν όλο το ρεπερτόριο

Πλήρης ημερών, στα 91 της χρόνια, έφυγε από τη ζωή η Τασσώ Καββαδία. Η κηδεία της θα γίνει την Τετάρτη, στις 11 το πρωί, από το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας.

Πεθερά, αδελφή, νύφη ακόμα και δεσμοφύλακας αναμορφωτηρίου, η Τασσώ Καββαδία καθιερώθηκε στο ρόλο της «κακιάς».

Η ίδια έλεγε: «Ήμουν αυστηρή, όχι κακιά, αλλά σωστή για τα δεδομένα της εποχής. Δεν είχα άδικο να αντιπαθώ την Τζένη Καρέζη που τα' φτιάξε με τον Κούρκουλο, ο οποίος ήταν αρραβωνιασμένος με την κόρη μου, ή με τον Μάνο Κατράκη που η κομμώτρια Λάσκαρη τον απατούσε και του έτρωγε τα λεφτά».

ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ. ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ!!!

ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Ἂν μᾶς ἔλεγε κανένας αὐτείνη τὴν λευτεριὰ ὅπου γευόμαστε, θὰ παρακαλούσαμε τὸν Θεὸν νὰ μᾶς ἀφήση εἰς τοὺς Τούρκους ἄλλα τόσα χρόνια, ὅσο νὰ γνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι τί θὰ εἰπῆ πατρίδα, τί θὰ εἰπῆ θρησκεία, τί θὰ εἰπῆ φιλοτιμία, ἀρετή, τιμιότη. Τὶς προσόδες τῆς πατρίδας τὶς κλέβομεν, ἀπὸ ὑποστατικὰ δὲν τῆς ἀφήσαμεν τίποτας, σὲ “πηρεσίαν νὰ μπούμεν”, ἕνα βάνομεν εἰς τὸ ταμεῖον, δέκα κλέβομεν…

Ἀγοράζομεν προσόδες, τὶς τρῶμε ὅλες. Χρωστοῦν εἷς τὸ Ταμεῖον δεκαοχτὼ ΄κατομμύρια ὁ ἕνας καὶ ὁ ἄλλος. Οἱ ἀγωνισταί, οἱπερισσότεροι καὶ οἱ χῆρες κι ἀρφανὰ δυστυχοῦν. Πολυτέλεια καὶ φαντασία – γεμίσαμαν πλῆθος πιανοφόρια καὶ κιθάρες. Οἱ δανεισταὶ μᾶς ζητοῦν τὰ χρήματά τους, λεπτὸ δὲν τοὺς δίνομεν ἀπὸ αὐτὰ – κάνουν ἐπέμβασιν εἰς τὰ πράγματά μας. Καὶ ποτὲς δὲν βρίσκομεν ἴσιον δρόμον. Πῶς θὰ σωθοῦμε ἐμεῖς μ’ αὐτὰ καὶ νὰ σκηματιστοῦμεν εἰς τὴν κοινωνίαν τοῦ κόσμου ὡς ἄνθρωποι; Ὁ Θεὸς ἂς κάμη τὸ ἔλεός του νὰ μᾶς γλητώση ἀπὸ τὸν μεγάλον γκρεμνὸν ὅπου τρέχομεν νὰ...

τζακιστοῦμεν.

Πηγή:Ἑνωμένη ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

http://orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com

Συνταγή για Μελομακάρονα

Υλικά :

2 φλ. λάδι
1 φλ. ζάχαρη
1 φλ. χυμό πορτοκαλιού
1 φλ. σιμιγδάλι ψιλό
1 κ. περίπου αλεύρι μαλακό
1 ½ κ.γ. σόδα
ξύσμα λεμονιού και πορτοκαλιού

Σιρόπι:
1 φλ. ζάχαρη
1 φλ. μέλι
1 φλ. νερό

Εκτέλεση:
Δουλεύουμε το λάδι αρκετή ώρα με το μίξερ και μετά ρίχνουμε τη ζάχαρη, το ξύσμα, το χυμό, το σιμιγδάλι και τέλος λίγο λίγο το αλεύρι με τη σόδα.
Τα πλάθουμε μικρά γιατί μεγαλώνουν πολύ και τα βάζουμε στο φούρνο αφού έχει φτάσει τους 200 C γιατί αλλιώς απλώνουν.
Όταν κρυώσουν τελείως τα αραδιάζουμε σε ταψί και τα περιχύνουμε με το σιρόπι ζεστό. Πασπαλίζουμε με καρυδόψιχα.

http://trelogiannis.blogspot.com

Δεν θέλω να πεθάνει το Έθνος μου

Το Έθνος αυτό, που τόσα έκαμε στην ζωή του 

Το έξυπνο

Το τόσο ανθρώπινο.

Για να το φυλάξω από τον θάνατο

Πρέπει τώρα να το κάμω πεισματάρικο

Στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Στον ΕΘΝΙΣΜΟ

Ας είναι και υπερβολικό το αίσθημα

Που θέλω να δώσω στους Έλληνες. 
Μόνον έτσι θα ζήσει το ΈΘΝΟΣ.
Σε όποιους με κατηγορούν ή με περιγελούν
Γιατί τους κεντρώ το Εθνικό τους αίσθημα 
Και τους μιλώ αποκλειστικά,θα λέγω:
Λοιπόν θέλετε να πεθάνει το Έθνος σας;
Αν το θέλετε,πέστε το καθαρά
Μην κρυβόσαστε

 Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης 
  
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.
http://lllazaros.blogspot.com

ΕΙΜΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΑΝΑΡΧΙΑΣ.

Της Χαράς Νικοπούλου

Eίμαι παιδί του '74... Όχι μη γελιέσαι Έλληνα… Δεν είμαι παιδί του πολυτεχνείου… δεν γεννήθηκα 17 Νοεμβρίου… Τη μέρα που γεννιόμουνα χανόταν για εμένα Έλληνες λοκατζήδες... εκεί στον τύμβο της Μακεδονίτισσας… 22 Ιουλίου 1974… Ελλάδα είμαι δημιούργημά σου…

Μου είπες πως είμαι τυχερή, γιατί δεν γνώρισα τη χούντα... Μα με υποχρέωσες να ζω σε μια δημοκρατία που τη χούντα της κρατούσαν καλά οι δημοκράτες πολιτικοί της…

Μου έμαθες τα πρώτα Ελληνικά, με δασείες-περισπωμένες,...μα πριν καλά-καλά τα μάθω τα κατήργησες. ενώ ήμουν Δευτέρα δημοτικού...

Με έντυσες με μπλε ποδιά... αυτή για το σχολείο με τ’ άσπρο γιακαδάκι... κι όταν άρχισε να μου αρέσει την κατήργησες. Πάντα για το καλό μου, χωρίς να με ρωτήσεις...

Με έμαθες να λέω τον εθνικό ύμνο και πλήρωνες δασκάλους για να με μάθουν πως τιμιότερον απάντων εστί η πατρίς. Μα σαν μεγάλωσα άφησες τη σημαία να χαθεί στον βράχο των Ιμίων...

Με έβαλες να μάθω ιστορία για να μπω στο πανεπιστήμιο και αρχαία ελληνικά. Μα σήμερα μου λες πως η Μακεδονία είναι τα Σκόπια και η Θράκη μας Τουρκία...

Σαν έγινα έφηβη με έβαλες να δω τον Λάλα αλυσοδεμένο να χάνει τη ζωή του για εσένα... Και σήμερα εσύ δίνεις ιθαγένεια στον κάθε αλλοδαπό μα όχι στον Έλληνα τον σταυρό... για φαντάσου...

Μου δίδαξες σαν ήρωα και εθνάρχη τον Βενιζέλο... μα σαν έγινα δασκάλα τον βρήκα να προδίδει εσένα Έλληνα ...θυμάσαι τον Γενάρη του 34...εκεί στη Σουηδία... προτείνει για το Νόμπελ της Ειρήνης τον σφαγέα των προγονών μου Κεμάλ...!!!

Μου ζήτησες να έχω κριτική σκέψη... μα έκοψες την έκθεση ως μάθημα και λογοκρίνεις τη σκέψη μου... Βλέπεις εγώ για εσένα είμαι ακραία...

Μου έμαθες στο σχολείο πως πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία κι όταν σου ζήτησα να με αφήσεις στου χάρτη την πινέζα... εκεί στο Δέρειο... κι όχι στο Κολωνάκι... με ανάγκασες να βάλω μέσο τον πατέρα μου για να μη με διώξεις από εκεί...

Μου έμαθες προσευχή... μα τώρα πια μόνο για Χριστό δε θες να μου μιλήσεις..

Σου ζήτησα να πάω στην πρώτη τη γραμμή και μ’ άφησες μονάχη...
Μου έμαθες όμως καλά πως το Προξενείο κι όχι εσύ είναι εκεί και έχει όνομα... ε;… Ιλμή… ε;… Απτουραχήμ..ε;... Αλή..ε;… Μουαρέμ… ε;...

Μου ζήτησες να εργάζομαι σκληρά... για εθελοντισμό μιλούσες... μα όταν το 'κανα κι αυτό έστειλες τους "δραγουμάνους" να μου πουν πως δε θέλουν να κάνω επιπλέον μαθήματα στα πομακόπουλα γιατί σε ενοχλεί... τα παίρνω βλέπεις από την αγκαλιά του Προξενείου...

Και εγώ... εγώ μεγάλωνα μέσα σε μια αντίφαση... στο μαύρο και το άσπρο...

Μα χθες βρέθηκα κάτω στο υπόγειο του σχολείου... σε είδα εκεί κάτω Ελλάδα... ήσουν εκεί... πίσω απ' τις κουτές. σκονισμένη... κοιτώ το άγαλμα του Αλέξανδρου αραχνιασμένο... μόνο εγώ και εσύ...η προτομή του μέγα Αλέξανδρου...

Δάκρυσα... πόνεσα...μα σε άκουσα Ελλάδα απ' τη φωνή του...
"Ποιος είναι εθνάρχης" με ρωτά..."ο Βενιζέλος";.. ποιος αγωνίζεται σκληρά... ο Γιώργος απ' τα ξένα;

Για σκέψου εσύ δασκάλα... με ξαναρωτά... αν τώρα εδώ μέσα, από την πόρτα έμπαινε και ερχόταν κι ο Κολοκοτρώνης... και μας ρωτούσες και τους δυο ποιο μέρος της Ελλάδας θα θυσιάζαμε στο χθες για χάρη της ειρήνης... Μακεδονία ή Ήπειρο... Θράκη ή το Αιγαίο...
Αναλογίσου εσύ δασκάλα... θα το σκεφτόμασταν πολύ;

Τι να διαπραγματευτώ... τη γη μου ή το νερό μου;... μα εσύ δασκάλα δίδαξες εκείνον ως εθνάρχη... και όχι εμάς ...εμάς κλειδώνεις στα "μπουντρούμια"...

Ελλάδα μες στις αντιφάσεις σου... ξεχνάς τα σύνορά σου και τον εχθρό ποτίζεις εδώ μέσα... προδότες ελληνόφωνοι... διαλέξτε επιτέλους τον Λεωνίδα αρχηγό...ή μήπως εφιάλτη;... κι ιστορία θα φερθεί ανάλογα εις τον καθένα...

Γέμισαν τάφοι με κορμιά πιλοτών... γιατί έχουμε ειρήνη!!!!
Γέμισε και η βουλή ελληνόφωνους απ’ την ελληνοτουρκική φιλία...
Φτάνει, δε θέλω πια να ακούω τη φωνή σας ...γιατί πιστεύω στο έθνος μου κι όχι στο "nation" που θα ’λεγε και ο "μέγας" ο Γιωργάκης... το έθνος είναι ελληνικό, είναι ήθος και έθος ρωμιοσύνης... το "nation" είναι η "φύση" του... εκ γενετής προδότης...
Κι' αν όλα αυτά δε σ’ άρεσαν "λόγιε", "πολιτικέ" δημοκρατίας, να το θυμάσαι... είμαι δημιούργημα της πιο παράλογης... δικής σου αναρχίας.

από το Ας Μιλήσουμε επιτέλους

από το apneagr

http://koukfamily.blogspot.com/

Ο Τίμιος Σταυρός και Αγιες εικόνες στον διεθνή διαστημικό σταθμό!

Εικόνα και ο Τίμιος Σταυρός σε μηδενική βαρύτητα μέσα στον διεθνή διαστημικό σταθμό.

Μόσχα, Ρωσία, 20 Ιαν., 2010 / 12:11 πμ (CNA)

 

Τα Ευαγγέλια, τέσσερις εικόνες, Σταυροί και ένα τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού έχουν επιβιβασθεί στο Ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), ανακοίνωσε ένας Ρώσος κοσμοναύτης. Μια φωτογραφία τραβηγμένη από μέλος του πληρώματος του Σταθμού δείχνει μια Εικόνα και ένα Σταυρό να πλέουν στο κενό, κάτω από συνθήκες μηδέν βαρύτητας μέσα στον ΔΔΣ.

Γράφοντας στο μπλογκ του στην ιστοσελίδα της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Διαστημικής Εταιρείας (Roscosmos), ο κοσμοναύτης Μαξίμ Σουράγιεφ απαντούσε στα ερωτήματα των αναγνωστών σχετικά με τα θρησκευτικά σύμβολα μέσα στον Διαστημικό Σταθμό.

"Έχουμε τέσσερις άγιες εικόνες πάνω στο Ρωσικό τμήμα. Έχουμε επίσης και τα Ευαγγέλια και ένα μεγάλο Σταυρό", είπε - σύμφωνα με ένα μπλογκ που μεταφράστηκε από την Russia Today τον Νοέμβριο του 2009.

Η Russia Today ανακοίνωσε πως ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου είχε δοθεί στον Α.Ν. Μερμίνοβ, επικεφαλής... ...της Roscosmos, από τον εκλιπόντα Πατριάρχη της Μόσχας, Κυρό Αλέξιο Β'. Ο Σταυρός είχε παραδοθεί στον Σταθμό το 2006 από το πλήρωμα του Σογιούζ TMA-8.

Ο Σουράγιεφ πρόσθεσε πως ο ίδιος έχει ένα Σταυρό-λειψανοθήκη μέσα στην δική του καμπίνα.

"Μου τον είχε δώσει ένας ιερέας στο Μπαϊκονούρ πριν από την εκτόξευση. Ο πατήρ Ιώβ μου είπε πως ένα μικρό τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού πάνω στον οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς βρίσκεται μέσα στον δικό μου Σταυρό."

Επίσης πρόσθεσε πως ο δικός του Σταυρός είχε πάρει και ευλογία από το μεγάλο μοναστήρι του Σεργκέϊεβ Ποσάντ.

“Θα είναι μαζί μου κατά την διάρκεια όλης της αποστολής και θα επιστρέψει μαζί μου στην Γη", έγραψε ο κοσμοναύτης.

Ο διαστημικός σταθμός περνά πάνω από το Ιόνιο.

http://www.oodegr.com/

Tο είδα στο http://eatheia.blogspot.com/
από το Τις Θεός Μέγας


http://koukfamily.blogspot.com

Σημαντική παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για την οικονομική και όχι μόνο, κρίση στην χώρα μας.

Ηχηρό ράπισμα στα άνομα σχέδια όσων ευθύνονται για το κατάντημα της Ελλάδος, απευθύνουν μέσα από το ενημερωτικό φυλλάδιο της Ιεράς Συνόδου "Προς το Λαό" τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, το οποίο μοιράστηκε σήμερα σε πολλούς Ιερούς Ναούς.

Καταγγέλλοντας του ηγέτες της χώρας επισημαίνουν, ότι αυτοί είναι οι υπεύθυνοι διότι υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας στους κυρίαρχους δανειστές μας, αλλά και ότι προστάτευσαν τα συμφέροντα του λαού.

Επίσης τα μέλη της Ιεραρχίας δεν παραλείπουν να καταγγείλουν τους εκθεμελιωτές εντολοδόχους, ως κατεδαφιστές της σχέσεως λαού και ποιμαίνουσας Εκκλησίας.

Ακόμη, στέλνουν μήνυμα προς όλους τονίζοντας, ότι «η Εκκλησία δεν φοβάται να αμυνθεί στ πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω και εάν η αντίσταση σημαίνει διωγμό η και μαρτύριο».

Αξίζει να αναφερθεί, ότι η Ιεραρχία εκφράζει και τον προβληματισμό της όσον αφορά την Παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ...

ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.ΒΑ) και η Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.), σας προσκαλούν στο Ετήσιο Μνημόσυνο του Αρχηγού και πνευματικού καθοδηγητή τους Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πευκακίων (οδός Ασκληπιού 38, Αθήνα).

Δεκαέξι χρόνια από την εκδημία του, τιμούμε τη μνήμη του Ακρίτα Ιεράρχη και προμάχου των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και ταυτόχρονα υποσχόμαστε συνέχιση του Αγώνα μέχρι την πλήρη κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αδελφών μας.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ...

ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.ΒΑ) και η Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.), σας προσκαλούν στο Ετήσιο Μνημόσυνο του Αρχηγού και πνευματικού καθοδηγητή τους Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου και ώρα 10.00 π.μ στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πευκακίων (οδός Ασκληπιού 38, Αθήνα).

Δεκαέξι χρόνια από την εκδημία του, τιμούμε τη μνήμη του Ακρίτα Ιεράρχη και προμάχου των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και ταυτόχρονα υποσχόμαστε συνέχιση του Αγώνα μέχρι την πλήρη κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αδελφών μας.