Άρθρο στο "ΠΑΡΟΝ" 14/4/2012
Του Προέδρου της Δημοκρατικής Αναγέννησης
Στέλιου Παπαθεμελή
Το φετεινό Πάσχα, βρίσκει τον ελληνικό λαό εσταυρωμένο. Οι σταυρωτές του, αλλοεθνείς και εγχώριοι, εξακολουθούν να υποθηκεύουν κυριαρχία και πλούτο μας. Ενώ άλλοι «ομοιοπαθείς» μας αντιστέκονται και διαπραγματεύονται, οι δικοί μας παραδίδονται αμαχητί. Παράδειγμα, 20 Μαρτίου αποπληρώσαμε στην ΕΚΤ το «κουρεμένο» ομόλογο 4,7 δισ.€ (τοκογλυφικό κέρδος ΕΚΤ 1 δισ.€), δέκα μέρες μετά, η Ιρλανδία πήρε επ’ αόριστον παράταση για το δικό της, 3 δισ.€.
Το τρόφιμο της αμαρτωλής SIEMENS πολιτικό μας προσωπικό, της παρέσχε άφεση θανασίμων αμαρτιών. Κανείς τους δεν ντράπηκε, ότι αυτή η εταιρεία λειτουργεί από καιρό ειδικό Γραφείο εξαγοράς πολιτικών, δημοσιογράφων και λοιπών «κλειδούχων» του δημοσίου βίου μας.
Κάποιο φαντάζονται ακόμη ότι η κυβέρνηση κυβερνά. Η Κυβέρνησηδιαχειρίζεται τα συμφέροντα των αγορών και του τραπεζικού συστήματοςκαι αυτά αποτυπώνουν τα προγράμματα των κομμάτων της. Τις κύριες και καίριες αποφάσεις, τις παίρνει η τρόικα. Τη λάντζα και όλες τις βρώμικες δουλειές, τις κάνει η κυβέρνηση, παρούσα και μέλλουσα.
Το άθροισμα των δύο, άλλοτε κραταιών, του δικομματισμού, με τα τεχνάσματα του εκλογικού συστήματος, βγάζει δεν βγάζει μιαν ασθενέστατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που θα χρειασθεί ενίσχυση από πρόθυμους για να στήσει μια κυβέρνηση κατ’ εικόνα και ομοίωση της Goldman Sacks, των επιχειρηματικών ελίτ και του ξένου παράγοντα.
Στο μεταξύ, γενικεύεται και οξύνεται η κρίση στον Ευρωπαϊκό Νότο. Εξωθούνται στο περιθώριο μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που πλήττονται από μειώσεις αποδοχών, αύξηση ωραρίων, παρέκταση ορίων συνταξιοδότησης, χαράτσια, πάγωμα οικονομικών δραστηριοτήτων, μαζική ανεργία, το κακό που έχει, όπως λέει ο Σαίξπηρ, μακρύ συγγενολόι. Αυτή όμως η απειλή της δουλοπαροικίας, είναι αφυπνιστική των λαών του Νότου και ίσως αφυπνίσει και τις επιτροπευόμενες ηγεσίες.
Τα αφεντικά μας θέλουν προτεκτοράτο με εξαθλιωμένο λαό. Η συνταγή τους, ενώ έχει διακηρυγμένο στόχο την μείωση του χρέους, στην πράξη το διογκώνει. Ο ανομολόγητος στόχος τους («εσωτερική υποτίμηση»), προήχθη σε ωμά διακηρυγμένο: «Απαιτείται πρόσθετη σημαντική εσωτερική υποτίμηση και μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», υπογράμμισε στο Ευρωκοινοβούλιο ο τροϊκανός Άσμουσεν.
Το πολιτικό μας σύστημα βουλιάζει. Οι εκλογές θα το πατικώσουν ακόμη βαθύτερα. Καθώς η αντιμνημονιακή κοινωνική πλειοψηφία δεν βρήκε, δεν έψαξε το δρόμο της, θα αναπαραχθεί το ίδιο σχήμα εξουσίας.
Οι κυβερνητικοί εταίροι, ανήμποροι να αποτρέψουν τα μοιραία αποδείχθησαν τρισανήμποροι να τα διαχειρισθούν.
Υπάρχουν ένα σωρό όμως θέματα που δεν είναι της τρόικας, κάτι να κάνουν. Μπορούν, παράδειγμα:
-Να ξεπεράσουν το σύνδρομο του καρτέλ στην κοινοβουλευτικήλειτουργία, όμως το συντηρούν πεισματικά. Πάλι μοίρασαν τον τηλεοπτικό χρόνο και το κρατικό χρήμα μεταξύ τους. Κανένα νέο σχήμα εκτός Βουλής ερχόμενο, δεν θα βγει στο γυαλί.
-Να υποχρεώσουν τους κλέφτες να φέρουν πίσω τα κλεμμένα.
-Κάποιοι επί τέλους επίορκοι να παν στη φυλακή, ή έστω στο σπίτιτους.
-Να περιορισθεί η γραφειοκρατία.
-Να απορροφηθούν τα ευρωκονδύλια.
-Να ξεκινήσουν κάποια μεγάλα έργα.
Και ας μην ξεχνούμε τη συμβουλή του Κολοκοτρώνη: «Ό,τι κάμνομεν, θα το κάμνωμεν μονάχοι και δεν έχομεν ελπίδα καμίαν από τους ξένους».
«Αντί να περιγράφουμε το Σκοτάδι, ας ανάψουμε μια πασχαλινή λαμπάδα», μας προτρέπει σοφά και φωτισμένα ο Αλβανίας Αναστάσιος.
Αυτές τις ώρες, υπέρ ποτέ άλλοτε, χρειαζόμαστε τις ρωμαλέες πνευματικές βεβαιότητες που μας χαρίζει η Ανάσταση του Κυρίου. Η δύναμή της ενεργεί στο διηνεκές ως αντίσταση σε ό,τι δηλητηριάζει τον κόσμο.
Πέραν του μνημονιακού καταστροφικού μονοδρόμου, υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. Δρόμοι εξόδου, ελπίδας και προοπτικής.
Σε μας εναπόκειται να τους επιλέξουμε.
Χριστός Ανέστη!
